অপ্ৰত্যাশিত ‬(চুটি গল্প)

    

             আজি অংকিতাই শেষ বাৰৰ বাবে লগ কৰিব অনুৰাগক ৷ হয়তো আৰু কেতিয়াওঁ দেখাদেখি নহ'ব সিহঁতৰ ৷…

:সোন ঘৰত বহুত বুজালো, কোনোৱে মান্তি নহয় মোক তোমাৰ সৈতে বিয়া দিবলৈ ৷

:আমাৰ ভালপোৱাৰ কি হ'ৱ, আমাৰ ইমানবোৰ সপোনৰ কি হ'ৱ হা মুনু?- অনুৰাগৰ থোকাথুকি হৈ ওলাইছিল মাতটো ৷

:মই অসহায় ওঁ সোন ৷ তুমি মোক ভুল নুবুজিৱা ৷ মই তোমাক নিজতকৈওঁ বেছি ভালপাওঁ সোন ৷ কিবা এটা কৰানা সোনকালে ৷ চহৰৰ চাকৰি কৰা লৰাটোৰ লগত বিয়াৰ তাৰিখ ঠিক কৰিলেই মোৰ ৷ তোমাৰ চাকৰিটো নহোৱাৰ বাবেহে…৷- অংকিতাই উচুপি উঠিছিল অনুৰাগৰ বুকুৰ মাজত সোমাই ৷

:মুনু শেষবাৰৰ বাবে মোৰ এটি অনুৰোধ ৰাখিবানে ?

:ৰাখিম ওঁ সোন ৷ কি কৰিব লাগিব কোৱা?

:তোমালোকৰ প্ৰথম সন্তানটি ল'ৰা হ'লে অংশুমান নাইবা ছোৱালী হ'লে অনিন্দিতা ৰাখিবানে?

:ৰখিম ওঁ সোন ৷ -সিহঁতে ভাল পাই থাকোতে এই দুটা নাম সিহঁতৰ সন্তানৰ বাবে বাছনি কৰি থৈছিল ৷ কথাষাৰ মনত পৰাৰ লগে লগে হুকহুকাই কান্দি উঠিল অংকিতা ৷
বহু সময় ধৰি কষ্টৰে চেপি ৰখা কান্দোনটো আৰু ধৰি ৰাখিবলৈ সক্ষম নহ 'ল অনুৰাগ ৷ সিওঁ হুকহুকাই কান্দি উঠিল ৷

:এতিয়াটো মোক যাবলৈ দিয়া সোন ৷ মোক অলপ আশীৰ্বাদ দিবানে তুমি ৷

:তুমি সদায় সুখী হোৱাটোৱে বিচাৰো মই মুনু ৷ যোৱাগৈ ৷ ভালকৈ থাকিৱা ৷ মোক আৰু মনত নেপেলাবা ৷

"অংকিতাই শেষবাৰৰ বাবে অনুৰাগক লগ কৰি গুছি গৈছিল আনৰ হ'বলৈ ৷ তাৰ বুকুখন চিৰদিনৰ বাবে উকা হৈ গৈছিল তাইৰ অবিহনে ৷ পাচঁ বছৰীয়া ভালপোৱা এনেকৈ সমাপ্ত হ'ব বুলি সপোনতো ভৱা নাছিল সি ৷ চাকৰি এটাৰবাবে পাচঁ লাখ টকা দিৱ নোৱাৰাৰ বাবেই তাতকৈ কম যোগ্যতাৰ অন্য এজনে চাকৰিটো পাই গৈছিল ৷ আজিকালি ডিঙিলৈকে মদ খাই অ'ত ত'ত পৰি থাকে সি ৷ আজিওঁ সি অংকিতাক আগৰ দৰেই ভাল পায়, মিচ কৰে বহুত ৷ কিন্তু…৷"

*******
‪

উপসংহাৰ: চাকৰি এটা নথকাৰ বাবেই হেৰাই যায় নেকি ভালপোৱা ??